Τελικά τίποτα δεν είναι τυχαίο. Εμείς οι άνθρωποι θέλουμε και δεν θέλουμε μπορούμε και τελικά άστο καλύτερα. Φοβόμαστε, υποχωρούμε και δεν ζούμε τα θέλω μας, μπλοκάρουμε. Και μετά τι;

Προχωράμε μπροστά κοιτάζοντας πίσω και αλλά πολλά ευτράπελα.

Ένα μπέρδεμα στο μυαλό και την ψυχή μας. Γί αυτό οι σχέσεις μας θυμίζουν ανέπαφη συναλλαγή, όπως γίνεται με τα μηχανήματα που παίρνουν πιστωτικές  κάρτες χωρίς να χρειάζεται pin.
Υπάρχουν τριών ειδών ανέπαφες συναλλαγές: αυτή με το μηχάνημα και την κάρτα , η ανθρώπινη συναλλαγή χωρίς την ουσιαστική ψυχική επαφή, όπως σε μακροχρόνιες σχέσεις που έχει χαθεί το αρχικό συναίσθημα και έμεινε μόνο ο τύπος της σχέσης και τέλος η συναλλαγή ψυχών χωρίς την επαφή μέσω των αισθήσεων, όπως συμβαίνει στην πλατωνική σχέση που δεν υπάρχει η σωματική επαφή.
Αυτό το υποψιαζόμουν ότι μια μέρα θα είναι εμπόδιο στις ανθρώπινες σχέσεις αλλά τώρα το σιγούρεψα. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δημιουργούν σχέσεις χωρίς περιεχόμενο, επαφές χωρίς να βλέπεις και να αγγίζεις τον άλλο. Πολλές φορές και χωρίς να τον γνωρίζεις προσωπικά.
Φίλοι στο Facebook που ανταλλάσσουν like και κάνουν share. Τι share παιδιά που δεν ξέρετε τίποτα για τον άλλο εκτός από τα selfies που ανεβάζει και τα τραγούδια που διαλέγει. Πως θεωρείσαι φίλος χωρίς να έχεις μοιραστεί, να έχεις κάνει share, αληθινά συναισθήματα και δεν έχεις κοινά βιώματα που σε συνδέουν με τον άλλο.
Κοινές εμπειρίες χτίζουν τις σχέσεις, κατ´ επέκταση και τις φιλίες. Παλιά οι φίλοι έπαιζαν και συναντιόντουσαν συχνά όχι στο tweeter και στο messenger.
Πως εννοείται επαφή χωρίς να υπάρχουν αισθήσεις. Η λέξη είναι συνθέτη επί και αφή, κοινώς άγγιγμα. Χωρίς άγγιγμα ψυχής και χωρίς την αφή δεν υπάρχει επαφή ! Κατανοητό ;
Όταν όλα γίνονται εικονικά και εξ αποστάσεως δεν υφίσταται επαφή, αλλά εικονική πραγματικότητα. Ψεύτικη κατάσταση δηλαδή. Ανέπαφη συναλλαγή.

πηγή Politisonline