Η Διεθνής Ημέρα Φιλίας ήταν ξεχωριστή φέτος, γιατί άρχισαν να έρχονται μηνύματα από παντού, παιδικοί φίλοι και νέοι εναλλάσσονται στο ταξίδι της ζωής και άρχισα να αναρωτιέμαι πώς διατηρείται μια φιλία ζωντανή και αναλλοίωτη στο χρόνο;


–>

Υπάρχει αιώνια φιλία, ή τη διαβάζουμε μόνο στα βιβλία και την μετράμε με καρδούλες και like στο Facebook, στο Instagram και στο TikTok;

Γράφει η Ιφιγένεια Τσαντίλη

Η Διεθνής Ημέρα Φιλίας (International Day of Friendship) καθιερώθηκε το 2011 με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ (A/RES/65/275) και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 30 Ιουλίου.

Τα βασικό πιστεύω των εμπνευστών της Διεθνούς Ημέρας Φιλίας είναι ότι η φιλία μεταξύ των λαών, χωρών, πολιτισμών και ατόμων, μπορεί να γεφυρώσει τις διαφορές και να συμβάλλει στην εμπέδωση της ειρήνης σε παγκόσμιο επίπεδο, τουλάχιστον αυτό είναι το σκεπτικό και αυτή η ημέρα είναι μια καλή ευκαιρία να το θυμηθούμε και να κάνουμε πράξεις προς αυτή την κατεύθυνση.

Το ερώτημα παραμένει, πώς επηρεάζει ο χρόνος τη φιλία και τι την κάνει ανθεκτική στο πέρασμά του; Θέλει αγάπη, ενσυναίσθηση, ειλικρίνεια, αλλά πάνω από όλα σεβασμό στη διαφορετικότητα του άλλου και στο δικαίωμα να κινείται ελεύθερα προς τη δική του εξέλιξη.

Οι φίλοι δεν είναι εκεί για να ρίχνεις τα απόβλητα της ψυχής σου και να ανέχονται τις τοξίνες σου. Αυτό δεν είναι φιλία, εξάρτηση λέγεται.

Οι φίλοι είναι ανεξάρτητες προσωπικότητες που συνυπάρχουν και με ανιδιοτέλεια προσφέρουν ο ένας στον άλλο, χωρίς να κρατούν λογαριασμό. Είναι επειδή νοιάζονται ο ένας για τον άλλο, δεν είναι αυτοκολλητάκια, όπως ήμασταν με τη διπλανή ή τον διπλανό μας στο θρανίο.

Με τα χρόνια μεγαλώνουμε, διαμορφώνουμε τις προσωπικότητές μας. Είμαστε αυτόνομοι, έχουμε διαφορετικές συνήθειες και πολλές φορές διαφορετικούς τρόπους ζωής, δεν δεσμευόμαστε, δεν δημιουργούμε υποχρεώσεις, γιατί αυτό είναι βραχνάς, όχι χαρά!!!

Οι φίλοι μοιράζονται μόνο τόσα και όσα και οι δυο επιλέγουν με το δικαίωμα της εκλογής.

Όμως, κυρίως, οι φίλοι είναι εκεί στα δύσκολα και σε ενισχύουν ψυχικά στην κάθε φάση της ζωής σου. Είναι παρόντες και παρούσες και σε κάνουν να νιώθεις σαν παιδί, κάθε φορά που τους συναντάς.

Ένα ατέλειωτο φωτεινό καλοκαίρι είναι αυτή η σχέση, που αν είναι αληθινή, κρατάει στο χρόνο.

Στην εποχή μας, όμως, και ιδίως μετά τον covid-19, τα πράγματα άλλαξαν. Οι συναντήσεις περιορίστηκαν και οι διαδικτυακές επαφές με φίλους και γνωστούς αντικατέστησαν τη ζωντανή επαφή!

Πριν από αυτό όμως ήρθε το διαδίκτυο και οι εφαρμογές του, ήρθε το Facebook, το Instagram, το Twitter, το LinkedIn και τώρα τελευταία μπήκε στη ζωή μας το Tik Tok που εξελίσσεται ραγδαία και κάνει θραύση σε νεότερες ηλικίες.

Ο χρόνος παίζει ρόλο στη φιλία; Αναρωτιέμαι πόσο την επηρεάζει ή τη διαμορφώνει.

Η φιλία είναι και δεν είναι παντοτινή, αναλύει στο αυτοψυχαναλυτικό και ομότιτλο βιβλίο της η Μάρω Βαμβουνάκη, που εκδόθηκε το 2020 από τις εκδόσεις Αρμός. Ένα βιβλίο για το καλοκαίρι που έχει αποφθέγματα και αποσπάσματα από κείμενα που ανέβαζε στο Facebook η αγαπημένη συγγραφέας, το οποίο αποδέχεται και το θεωρεί ως ένα μέσο σύγχρονης επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων.

Οι προβληματισμοί αυτοί που απασχολούν σχεδόν όλους μας, οδήγησαν και την αγαπημένη Μάρω Βαμβουνάκη, να συγγράψει αυτό το ιδιαίτερο βιβλίο, που δεν διαβάζεται απνευστί, αλλά θέλει τον χρόνο του, για να μεταφέρει τις εμπειρίες και τις σκέψεις της στους πολυάριθμους αναγνώστες της, για ένα κόσμο που αλλάζει ραγδαία.

Χθες που ήταν η Διεθνής Ημέρα Φιλίας αναρωτιόμουν πώς διατηρείται μια φιλία ζωντανή και αναλλοίωτη στο χρόνο; Φίλος είναι κάποιος που σου δίνει πλήρη ελευθερία να είσαι ο εαυτός σου, είχε πει ο μεγάλος τραγουδιστής των Doors, συνθέτης και ποιητής Jim Morrison. Η Διεθνής Ημέρα Φιλίας (International Day of Friendship) καθιερώθηκε το 2011 με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ (A/RES/65/275) και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 30 Ιουλίου. Τα βασικό πιστεύω των εμπνευστών της Διεθνούς Ημέρας Φιλίας είναι ότι η φιλία μεταξύ των λαών, χωρών, πολιτισμών και ατόμων, μπορεί να γεφυρώσει τις διαφορές και να συμβάλλει στην εμπέδωση της ειρήνης σε παγκόσμιο επίπεδο, τουλάχιστον αυτό είναι το σκεπτικό και αυτή η ημέρα είναι μια καλή ευκαιρία να το θυμηθούμε και να κάνουμε πράξεις προς αυτή την κατεύθυνση. Το ερώτημα παραμένει, πώς επηρεάζει ο χρόνος τη φιλία και τι την κάνει ανθεκτική στο πέρασμά του; Θέλει αγάπη, ενσυναίσθηση, ειλικρίνεια, αλλά πάνω από όλα σεβασμό στη διαφορετικότητα του άλλου και στο δικαίωμα να κινείται ελεύθερα προς τη δική του εξέλιξη. Οι φίλοι δεν είναι εκεί για να ρίχνεις τα απόβλητα της ψυχής σου και να ανέχονται τις τοξίνες σου. Αυτό δεν είναι φιλία, εξάρτηση λέγεται. Οι φίλοι είναι ανεξάρτητες προσωπικότητες που συνυπάρχουν και με ανιδιοτέλεια προσφέρουν ο ένας στον άλλο, χωρίς να κρατούν λογαριασμό. Είναι επειδή νοιάζονται ο ένας για τον άλλο, δεν είναι αυτοκολλητάκια, όπως ήμασταν με τη διπλανή μας στο θρανίο. Με τα χρόνια μεγαλώνουμε, διαμορφώνουμε τις προσωπικότητές μας. Είμαστε αυτόνομοι, έχουμε διαφορετικές συνήθειες και πολλές φορές διαφορετικούς τρόπους ζωής, δεν δεσμευόμαστε, δεν δημιουργούμε υποχρεώσεις, γιατί αυτό είναι βραχνάς, όχι χαρά!!! Οι φίλοι μοιράζονται μόνο τόσα και όσα και οι δυο επιλέγουν με το δικαίωμα της εκλογής. ## (Φωτο με χέρια που πιάνονται στη λίμνη) Όμως, κυρίως, οι φίλοι είναι εκεί στα δύσκολα και σε ενισχύουν ψυχικά στην κάθε φάση της ζωής σου. Είναι παρόντες και παρούσες και σε κάνουν να νιώθεις σαν παιδί, κάθε φορά που τους συναντάς. Ένα ατέλειωτο φωτεινό καλοκαίρι είναι αυτή η σχέση, που αν είναι αληθινή, κρατάει στο χρόνο. Στην εποχή μας, όμως, και ιδίως μετά τον covid, τα πράγματα άλλαξαν. Οι συναντήσεις περιορίστηκαν και οι διαδικτυακές επαφές με φίλους και γνωστούς αντικατέστησαν τη ζωντανή επαφή! Πριν από αυτό όμως ήρθε το διαδίκτυο και οι εφαρμογές του, ήρθε το Facebook, το instagram, το twitter, το LinkedIn και τώρα τελευταία μπήκε στη ζωή μας το TikTok που εξελίσσεται ραγδαία και κάνει θραύση σε νεότερες ηλικίες. Ο χρόνος παίζει ρόλο στη φιλία; Αναρωτιέμαι πόσο την επηρεάζει ή τη διαμορφώνει. Η φιλία είναι και δεν είναι παντοτινή, αναλύει στο αυτοψυχαναλυτικό και ομότιτλο βιβλίο της η Μάρω Βαμβουνάκη, που εκδόθηκε το 2020 από τις εκδόσεις Αρμός. Ένα βιβλίο για το καλοκαίρι που έχει αποφθέγματα και αποσπάσματα από κείμενα που ανέβαζε στο Facebook η αγαπημένη συγγραφέας, το οποίο αποδέχεται και το θεωρεί ως ένα μέσο σύγχρονης επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων. Οι προβληματισμοί αυτοί που απασχολούν σχεδόν όλους μας, οδήγησαν και την αγαπημένη Μάρω Βαμβουνάκη, να συγγράψει αυτό το ιδιαίτερο βιβλίο, που δεν διαβάζεται απνευστί, αλλά θέλει τον χρόνο του, για να μεταφέρει τις εμπειρίες και τις σκέψεις της στους πολυάριθμους αναγνώστες της, για ένα κόσμο που αλλάζει ραγδαία. ##(Φωτο με εξώφυλλο ) Το βιβλίο που κρατώ στα χέρια μου και μου έκανε πολύτιμη παρέα είναι ήδη στην 6η έκδοση. Όπως αναφέρει η συγγραφέας, «είναι ένα ημερολόγιο από τα χρόνια που πέρασαν». Αφιερώνεται στους «εικονικούς φίλους από το Facebook, γιατί, πολλοί απ’ αυτούς δεν είναι μονάχα εικονικοί». Μοιράζομαι ένα απόσπασμα του βιβλίου για τους φίλους στο Facebook: « Εννοείται πως η μέση φιλία στο facebook δεν θα είναι παντοτινή, αργά ή γρήγορα ο ένας από τους δύο θα αραιώσει, θα σταματήσει να επικοινωνεί, θα κατεβάσει τη σελίδα του, θα την καταργήσει. Να όμως που και στη ζωντανή ζωή σχέσεις και φιλίες δεν είναι οπωσδήποτε παντοτινές. Όχι μονάχα επειδή ο παλιός φίλος σου σε απογοήτευσε, σε πρόδωσε, σε βλέπει τώρα με αλλιώτικο μάτι… Απομακρυνόμαστε και γιατί οι άνθρωποι αλλάζουμε, αλλάζουμε γούστα, σκοπούς, προτεραιότητες, κριτήρια και όλα όσα συναποτελούν πια το προσωπικό μας σήμερα... Οι μεταμορφώσεις μας με το κύλισμα του καιρού έχουν απώλειες». Τα βιβλία που διαβάζω, τα σημειώνω τα μελετώ, κρατάω σημειώσεις για μια δεύτερη ανάγνωση, μια συνήθεια που έμεινε από τα πανεπιστημιακά συγγράμματα, γιατί νιώθω ότι χωρίς να εμβαθύνω στη σκέψη του συγγραφέα, χωρίς να διαβάσω και ανάμεσα στις γραμμές του, τον αντιμετωπίζω επιπόλαια, δεν σέβομαι τον κόπο και την εργασία που έκανε για να το εκδώσει. Τα βιβλία τα μεταφέρω μαζί μου όπου βρεθώ και όπου σταθώ, σαν μια παρέα που μπορεί σε μια στιγμή δύσκολη, σε μια μοναχική στιγμή να μου δώσουν μια απάντηση σε μια απορία μου, σε μια σκέψη φευγαλέα, απλά ανοίγοντας μια σελίδα. ##(Φωτο με σελίδες ) Αυτό το βιβλίο λειτούργησε έτσι για μένα γιατί έχει αποφθέγματα, ψήγματα σοφίας και εμπειρίες σε συγκεκριμένα θέματα. Το διαβάζω σαν ένα πόνημα επάνω στην ανθρώπινη φύση και τις ιδιαιτερότητές της. Άλλωστε η Μάρω Βαμβουνάκη εκτός από Νομικά σπούδασε και Ψυχολογία και είναι η πλέον αρμόδια να αναλύσει τις λεπτές εκφάνσεις της ψυχής. Μου άρεσε πολύ η κατάταξη των θεμάτων με τα οποία καταπιάνεται, ενώ οι τίτλοι που έδωσε έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον: -Ψυχολογία και ψυχή ή Βαδίζοντας στην άβυσσο -Γονείς και παιδιά ή Η πιο μοιραία σχέση -Προσωπικά σχεδόν -Περί έρωτος -Ό,τι εκ του περισσεύματος περίσσεψε Συμφωνώ μαζί της, ότι είμαστε συνταξιδιώτες και μπορεί στα social media να κρατάμε παρέα ο ένας στον άλλο, να ανταλλάσσουμε σκέψεις, εμπειρίες και ευχές, πράγματα πολύτιμα «όταν η ψυχή πλέει με χαμηλωμένες κάπως τις μηχανές», όπως ποιητικά αναφέρει, αλλά η αληθινή φιλία που βασίζεται σε άλλες αξίες και κοινά βιώματα είναι μεγάλο δώρο ζωής και αναντικατάστατη δια βίου. Ο υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Mahatma Gandhi, μάς δίνει τη δική του απάντηση στο ερώτημα αν αντέχει η φιλία στο χρόνο: «Μονάχα μεταξύ δυο ψυχών με τις ίδιες αρετές μπορεί η φιλία να είναι δυνατή και μακροχρόνια».

Το βιβλίο που κρατώ στα χέρια μου και μου έκανε πολύτιμη παρέα είναι ήδη στην 6η έκδοση. Όπως αναφέρει η συγγραφέας, «είναι ένα ημερολόγιο από τα χρόνια που πέρασαν». Αφιερώνεται στους «εικονικούς φίλους από το Facebook, γιατί, πολλοί απ’ αυτούς δεν είναι μονάχα εικονικοί».

Μοιράζομαι ένα απόσπασμα του βιβλίου για τους φίλους στο Facebook: «Εννοείται πως η μέση φιλία στο facebook δεν θα είναι παντοτινή, αργά ή γρήγορα ο ένας από τους δύο θα αραιώσει, θα σταματήσει να επικοινωνεί, θα κατεβάσει τη σελίδα του, θα την καταργήσει. Να όμως που και στη ζωντανή ζωή σχέσεις και φιλίες δεν είναι οπωσδήποτε παντοτινές. Όχι μονάχα επειδή ο παλιός φίλος σου σε απογοήτευσε, σε πρόδωσε, σε βλέπει τώρα με αλλιώτικο μάτι… Απομακρυνόμαστε και γιατί οι άνθρωποι αλλάζουμε, αλλάζουμε γούστα, σκοπούς, προτεραιότητες, κριτήρια και όλα όσα συναποτελούν πια το προσωπικό μας σήμερα…

Οι μεταμορφώσεις μας με το κύλισμα του καιρού έχουν απώλειες».

Τα βιβλία που διαβάζω, τα σημειώνω τα μελετώ, κρατάω σημειώσεις για μια δεύτερη ανάγνωση, μια συνήθεια που έμεινε από τα πανεπιστημιακά συγγράμματα, γιατί νιώθω ότι χωρίς να εμβαθύνω στη σκέψη του συγγραφέα, χωρίς να διαβάσω και ανάμεσα στις γραμμές του, τον αντιμετωπίζω επιπόλαια, δεν σέβομαι τον κόπο και την εργασία που έκανε για να το εκδώσει. Τα βιβλία τα μεταφέρω μαζί μου όπου βρεθώ και όπου σταθώ, σαν μια παρέα που μπορεί σε μια στιγμή δύσκολη, σε μια μοναχική στιγμή να μου δώσουν μια απάντηση σε μια απορία μου, σε μια σκέψη φευγαλέα, απλά ανοίγοντας μια σελίδα.

Χθες που ήταν η Διεθνής Ημέρα Φιλίας αναρωτιόμουν πώς διατηρείται μια φιλία ζωντανή και αναλλοίωτη στο χρόνο; Φίλος είναι κάποιος που σου δίνει πλήρη ελευθερία να είσαι ο εαυτός σου, είχε πει ο μεγάλος τραγουδιστής των Doors, συνθέτης και ποιητής Jim Morrison. Η Διεθνής Ημέρα Φιλίας (International Day of Friendship) καθιερώθηκε το 2011 με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ (A/RES/65/275) και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 30 Ιουλίου. Τα βασικό πιστεύω των εμπνευστών της Διεθνούς Ημέρας Φιλίας είναι ότι η φιλία μεταξύ των λαών, χωρών, πολιτισμών και ατόμων, μπορεί να γεφυρώσει τις διαφορές και να συμβάλλει στην εμπέδωση της ειρήνης σε παγκόσμιο επίπεδο, τουλάχιστον αυτό είναι το σκεπτικό και αυτή η ημέρα είναι μια καλή ευκαιρία να το θυμηθούμε και να κάνουμε πράξεις προς αυτή την κατεύθυνση. Το ερώτημα παραμένει, πώς επηρεάζει ο χρόνος τη φιλία και τι την κάνει ανθεκτική στο πέρασμά του; Θέλει αγάπη, ενσυναίσθηση, ειλικρίνεια, αλλά πάνω από όλα σεβασμό στη διαφορετικότητα του άλλου και στο δικαίωμα να κινείται ελεύθερα προς τη δική του εξέλιξη. Οι φίλοι δεν είναι εκεί για να ρίχνεις τα απόβλητα της ψυχής σου και να ανέχονται τις τοξίνες σου. Αυτό δεν είναι φιλία, εξάρτηση λέγεται. Οι φίλοι είναι ανεξάρτητες προσωπικότητες που συνυπάρχουν και με ανιδιοτέλεια προσφέρουν ο ένας στον άλλο, χωρίς να κρατούν λογαριασμό. Είναι επειδή νοιάζονται ο ένας για τον άλλο, δεν είναι αυτοκολλητάκια, όπως ήμασταν με τη διπλανή μας στο θρανίο. Με τα χρόνια μεγαλώνουμε, διαμορφώνουμε τις προσωπικότητές μας. Είμαστε αυτόνομοι, έχουμε διαφορετικές συνήθειες και πολλές φορές διαφορετικούς τρόπους ζωής, δεν δεσμευόμαστε, δεν δημιουργούμε υποχρεώσεις, γιατί αυτό είναι βραχνάς, όχι χαρά!!! Οι φίλοι μοιράζονται μόνο τόσα και όσα και οι δυο επιλέγουν με το δικαίωμα της εκλογής. ## (Φωτο με χέρια που πιάνονται στη λίμνη) Όμως, κυρίως, οι φίλοι είναι εκεί στα δύσκολα και σε ενισχύουν ψυχικά στην κάθε φάση της ζωής σου. Είναι παρόντες και παρούσες και σε κάνουν να νιώθεις σαν παιδί, κάθε φορά που τους συναντάς. Ένα ατέλειωτο φωτεινό καλοκαίρι είναι αυτή η σχέση, που αν είναι αληθινή, κρατάει στο χρόνο. Στην εποχή μας, όμως, και ιδίως μετά τον covid, τα πράγματα άλλαξαν. Οι συναντήσεις περιορίστηκαν και οι διαδικτυακές επαφές με φίλους και γνωστούς αντικατέστησαν τη ζωντανή επαφή! Πριν από αυτό όμως ήρθε το διαδίκτυο και οι εφαρμογές του, ήρθε το Facebook, το instagram, το twitter, το LinkedIn και τώρα τελευταία μπήκε στη ζωή μας το TikTok που εξελίσσεται ραγδαία και κάνει θραύση σε νεότερες ηλικίες. Ο χρόνος παίζει ρόλο στη φιλία; Αναρωτιέμαι πόσο την επηρεάζει ή τη διαμορφώνει. Η φιλία είναι και δεν είναι παντοτινή, αναλύει στο αυτοψυχαναλυτικό και ομότιτλο βιβλίο της η Μάρω Βαμβουνάκη, που εκδόθηκε το 2020 από τις εκδόσεις Αρμός. Ένα βιβλίο για το καλοκαίρι που έχει αποφθέγματα και αποσπάσματα από κείμενα που ανέβαζε στο Facebook η αγαπημένη συγγραφέας, το οποίο αποδέχεται και το θεωρεί ως ένα μέσο σύγχρονης επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων. Οι προβληματισμοί αυτοί που απασχολούν σχεδόν όλους μας, οδήγησαν και την αγαπημένη Μάρω Βαμβουνάκη, να συγγράψει αυτό το ιδιαίτερο βιβλίο, που δεν διαβάζεται απνευστί, αλλά θέλει τον χρόνο του, για να μεταφέρει τις εμπειρίες και τις σκέψεις της στους πολυάριθμους αναγνώστες της, για ένα κόσμο που αλλάζει ραγδαία. ##(Φωτο με εξώφυλλο ) Το βιβλίο που κρατώ στα χέρια μου και μου έκανε πολύτιμη παρέα είναι ήδη στην 6η έκδοση. Όπως αναφέρει η συγγραφέας, «είναι ένα ημερολόγιο από τα χρόνια που πέρασαν». Αφιερώνεται στους «εικονικούς φίλους από το Facebook, γιατί, πολλοί απ’ αυτούς δεν είναι μονάχα εικονικοί». Μοιράζομαι ένα απόσπασμα του βιβλίου για τους φίλους στο Facebook: « Εννοείται πως η μέση φιλία στο facebook δεν θα είναι παντοτινή, αργά ή γρήγορα ο ένας από τους δύο θα αραιώσει, θα σταματήσει να επικοινωνεί, θα κατεβάσει τη σελίδα του, θα την καταργήσει. Να όμως που και στη ζωντανή ζωή σχέσεις και φιλίες δεν είναι οπωσδήποτε παντοτινές. Όχι μονάχα επειδή ο παλιός φίλος σου σε απογοήτευσε, σε πρόδωσε, σε βλέπει τώρα με αλλιώτικο μάτι… Απομακρυνόμαστε και γιατί οι άνθρωποι αλλάζουμε, αλλάζουμε γούστα, σκοπούς, προτεραιότητες, κριτήρια και όλα όσα συναποτελούν πια το προσωπικό μας σήμερα... Οι μεταμορφώσεις μας με το κύλισμα του καιρού έχουν απώλειες». Τα βιβλία που διαβάζω, τα σημειώνω τα μελετώ, κρατάω σημειώσεις για μια δεύτερη ανάγνωση, μια συνήθεια που έμεινε από τα πανεπιστημιακά συγγράμματα, γιατί νιώθω ότι χωρίς να εμβαθύνω στη σκέψη του συγγραφέα, χωρίς να διαβάσω και ανάμεσα στις γραμμές του, τον αντιμετωπίζω επιπόλαια, δεν σέβομαι τον κόπο και την εργασία που έκανε για να το εκδώσει. Τα βιβλία τα μεταφέρω μαζί μου όπου βρεθώ και όπου σταθώ, σαν μια παρέα που μπορεί σε μια στιγμή δύσκολη, σε μια μοναχική στιγμή να μου δώσουν μια απάντηση σε μια απορία μου, σε μια σκέψη φευγαλέα, απλά ανοίγοντας μια σελίδα. ##(Φωτο με σελίδες ) Αυτό το βιβλίο λειτούργησε έτσι για μένα γιατί έχει αποφθέγματα, ψήγματα σοφίας και εμπειρίες σε συγκεκριμένα θέματα. Το διαβάζω σαν ένα πόνημα επάνω στην ανθρώπινη φύση και τις ιδιαιτερότητές της. Άλλωστε η Μάρω Βαμβουνάκη εκτός από Νομικά σπούδασε και Ψυχολογία και είναι η πλέον αρμόδια να αναλύσει τις λεπτές εκφάνσεις της ψυχής. Μου άρεσε πολύ η κατάταξη των θεμάτων με τα οποία καταπιάνεται, ενώ οι τίτλοι που έδωσε έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον: -Ψυχολογία και ψυχή ή Βαδίζοντας στην άβυσσο -Γονείς και παιδιά ή Η πιο μοιραία σχέση -Προσωπικά σχεδόν -Περί έρωτος -Ό,τι εκ του περισσεύματος περίσσεψε Συμφωνώ μαζί της, ότι είμαστε συνταξιδιώτες και μπορεί στα social media να κρατάμε παρέα ο ένας στον άλλο, να ανταλλάσσουμε σκέψεις, εμπειρίες και ευχές, πράγματα πολύτιμα «όταν η ψυχή πλέει με χαμηλωμένες κάπως τις μηχανές», όπως ποιητικά αναφέρει, αλλά η αληθινή φιλία που βασίζεται σε άλλες αξίες και κοινά βιώματα είναι μεγάλο δώρο ζωής και αναντικατάστατη δια βίου. Ο υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Mahatma Gandhi, μάς δίνει τη δική του απάντηση στο ερώτημα αν αντέχει η φιλία στο χρόνο: «Μονάχα μεταξύ δυο ψυχών με τις ίδιες αρετές μπορεί η φιλία να είναι δυνατή και μακροχρόνια». Ευχαριστώ φίλοι και φίλες μου για την αγάπη και την υποστήριξη, πολύτιμη η αλληλεπίδραση που έχουμε για . Πιστεύω να παραμείνει, μέχρι το τέλος του κόσμου.

Αυτό το βιβλίο λειτούργησε έτσι για μένα γιατί έχει αποφθέγματα, ψήγματα σοφίας και εμπειρίες σε συγκεκριμένα θέματα. Το διαβάζω σαν ένα πόνημα επάνω στην ανθρώπινη φύση και τις ιδιαιτερότητές της. Άλλωστε η Μάρω Βαμβουνάκη εκτός από Νομικά σπούδασε και Ψυχολογία και είναι η πλέον αρμόδια να αναλύσει τις λεπτές εκφάνσεις της ψυχής.

Μου άρεσε πολύ η κατάταξη των θεμάτων με τα οποία καταπιάνεται, ενώ οι τίτλοι που έδωσε έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον:

–Ψυχολογία και ψυχή ή Βαδίζοντας στην άβυσσο

–Γονείς και παιδιά ή Η πιο μοιραία σχέση

–Προσωπικά σχεδόν

-Περί έρωτος

–Ό,τι εκ του περισσεύματος περίσσεψε

Συμφωνώ μαζί της, ότι είμαστε συνταξιδιώτες και μπορεί στα social media να κρατάμε παρέα ο ένας στον άλλο, να ανταλλάσσουμε σκέψεις, εμπειρίες και ευχές, πράγματα πολύτιμα «όταν η ψυχή πλέει με χαμηλωμένες κάπως τις μηχανές», όπως ποιητικά αναφέρει, αλλά η αληθινή φιλία που βασίζεται σε άλλες αξίες και κοινά βιώματα είναι μεγάλο δώρο ζωής και αναντικατάστατη δια βίου.

Ο υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Mahatma Gandhi, μάς δίνει τη δική του απάντηση στο ερώτημα αν αντέχει η φιλία στο χρόνο:

«Μονάχα μεταξύ δυο ψυχών με τις ίδιες αρετές μπορεί η φιλία να είναι δυνατή και μακροχρόνια».

Ευχαριστώ φίλοι και φίλες μου για την αγάπη και την υποστήριξη, πολύτιμη η αλληλεπίδραση που έχουμε για πάντα. Πιστεύω και εύχομαι να παραμείνει, μέχρι το τέλος του κόσμου!!!