Ιδού εγώ αποστέλλω άγγελον έμπροσθέν σου, δια να σε φυλάττη εν τη οδώ και να σε φέρη εις τον τόπον τον οποίον προητοίμασα«. Από το κεφάλαιο 23, βιβλίο ΕΞΟΔΟΣ.
Εκεί που περπατούν οι άγγελοι, οι αόρατοι προστάτες μας, ακούμε φτερουγίσματα και ένας σπόρος αληθινής αγάπης φυτεύεται στη καρδιά μας. Νιώθουμε βαθιά στο είναι μας σαν να αγγίζουμε την παρουσία του θείου και ένα κομμάτι ουρανού να ανοίγει για να μας υποδεχθεί σε άλλη διάσταση. Οι φτερωτοί πολεμιστές μεταφέρουν το φως της αγάπης και μηνύματα από τον Ανώτερο εαυτό μας, το πνευματικό κομμάτι της ύπαρξής μας.
Οι άγγελοι αποτελούν πνευματικά όντα που μεσολαβούν μεταξύ ανθρώπων και του υπερβατικού σε όλες τις θρησκείες, ακόμα και στην αρχαία Ελλάδα που τους θεωρούσαν αγγελιοφόρους με πρωτοστάτη τον Ερμή, ο οποίος προσφωνείται ως άγγελος της Περσεφόνης στον Όμηρο.
Προστατεύουν και καθοδηγούν τα βήματά μας και μας θεραπεύουν, μας συντροφεύουν και μας οδηγούν στο σκοπό της ζωής μας. Ο Κομφούκιος είπε ότι για την μετάλλαξη της ψυχής χρειάζεται να καλλιεργήσουμε εσωτερικά το πνεύμα μας και να τείνουμε προς το υπερβατικό, ώστε να φτάσουμε σε υψηλότερα πνευματικά επίπεδα.
Πως όμως έρχονται στη ζωή μας αυτά τα υπέροχα φωτεινά πλάσματα, πως τα επικαλούμαστε και πως τους ζητάμε να μας προσέχουν και να μας θεραπεύουν;
Οι άγγελοι είναι πλάσματα λεπτά και εξευγενισμένα, που θέλουν από εμάς να τους ζητάμε να πραγματοποιήσουν τις επιθυμίες της ανώτερης καρδιάς μας και όχι του εγωισμού και των παθών μας, περιμένουν να έχουμε ηρεμία και γαλήνη στη ψυχή για να μας ακούσουν και να έρθουν κοντά μας. Με την αρμονία και την σιγή πλησιάζουν ενώ με το θυμό και την ένταση απομακρύνονται. Μας διδάσκουν την υπομονή και την επιείκια, τη συγχώρεση και την αλληλεγγύη. Μόλις τους εμπιστευθούμε ανοίγει μια πύλη φωτός και μας αφήνει να μπούμε μέσα στην αφθονία, εκεί που όλα συνυπάρχουν και δεν είναι πολυδιασπασμένα κατακερματισμένα, όπως τα αντιλαμβανόμαστε στο φυσικό κόσμο, αλλά ενοποιημένα και αδιάσπαστα. Αναπόσπαστα μέρη ενός συνόλου που αλληλεπιδρούν το ένα στο άλλο και συμμετέχουν ενεργά στο συμπαντικό γίγνεσθαι.
Στη χριστιανική θρησκεία οι άγγελοι δημιουργήθηκαν πριν από τον υλικό κόσμο με κίνητρο την εκστατική αγάπη και αγαθότητα του Θεού. Ο καθένας έχει δική του ατομικότητα και θέληση και στη Καινή Διαθήκη χωρίζονται σε τάγματα. Στόχος τους στη Παλαιά Διαθήκη είναι η σωτηρία των ψυχών με την καλιέργεια της αρετής. Οι αρετές είναι μια αλυσίδα, όπως ειναι και τα πάθη μια αλυσίδα.
Η φώτιση απο το Άγιο πνεύμα ακολουθεί πρώτα καθαρισμούς και μετάνοιες. Μετάνοια είναι κατά Θεό πένθος και κάθε μέρα γιορτάζει η ψυχή. Προηγείται η ταπείνωση στο κατά Θεό πένθος. Οι άγγελοι μας οδηγούν μέσω της συνείδησης στη κάθαρση για να έρθει να κατοικήσει στη ψυχή μας το Άγιο Πνεύμα.
Το πένθος της ψυχής καθαρίζει από τα δάκρυα, λένε οι Πατέρες της εκκλησίας.
«Ο θέλων κόψει τα πάθη πρέπει να το κάνει με δάκρυα, όπως και οι αρετές αποκτώνται με δάκρυα. Το δάκρυ«, συνεχίζει ο Άγιος Συμεών, «δρα ως νερό που σβήνει τη φλόγα των παθών και το Άγιο πνεύμα μοιάζει με φωτιά που εξάπτει την καρδιά και οδηγεί σε Θείο Έρωτα».
Αν υπερνικήσουμε τα πάθη της ψυχής και μεταφέρουμε τον έρωτά μας σε υπερβατικό επίπεδο τότε έρχεται η Θεία φώτιση. O Πατήρ Ευσέβιος έγραψε για το πως η ηδονή του σώματος μετατρέπεται σε οδύνη, χωρίς την αγάπη. Η χαρά δεν υπάρχει χωρίς αγάπη και αυτή δεν υπάρχει χωρίς πόνο και θυσία. Η χαρά έρχεται ως υπέρβαση του πόνου και μέσω του πόνου έρχεται η χαρά. Συμπληρώνει η μια την άλλη και έχουμε την χαρμολύπη στην Ανάσταση, που είναι η απόληξη του πάθους.
Δεν υπάρχει Ανάσταση χωρίς σταυρό, χωρίς αγώνα για να κόψουμε τα πάθη μας.
Όπως οι άγγελοι που κινούνται με ταχύτητα και είναι πανταχού παρόντες έτσι κι εσύ πέτα, αφέσου, δείξε εμπιστοσύνη στη δύναμη του αόρατου.